Ο Ποινικός Κώδικας θεμελιώνει επακριβώς την έννοια της κατάχρησης ανίκανου προς αντίσταση σε γενετήσια πράξη στην υπ’ αριθμόν 338 διάταξη αυτού. Προστατευόμενο έννομο αγαθό της εν λόγω διάταξης αποτελεί η γενετήσια ελευθερία, από λανθάνουσες προσβολές που ερείδονται στην αδυναμία του θύματος να αντιδράσει, εμφανίζοντας λόγω ψυχικής νόσου αδυναμία ενσυνείδητης βούλησης στο πεδίο της γενετήσιας ζωής, είτε και λόγω οποιασδήποτε άλλης (σωματικής) ανικανότητας αντίδρασης.
Ειδικότερα, σύμφωνα με το άρθρο 338 του Ποινικού Κώδικα:
«Όποιος με κατάχρηση της διανοητικής ή σωματικής αναπηρίας άλλου ή της από οποιαδήποτε αιτία ανικανότητάς του να αντισταθεί ενεργεί με αυτόν γενετήσια πράξη τιμωρείται με κάθειρξη (πλαίσιο ποινής 5 -20 έτη).
Αν η πράξη της προηγούμενης παραγράφου έγινε από δύο ή περισσότερους που ενεργούσαν από κοινού, επιβάλλεται κάθειρξη τουλάχιστον δέκα (10) ετών (πλαίσιο ποινής 10 – 20 έτη)».
Η παρούσα ποινική διάταξη, φέρεται τρόπον τινά ως συμπληρωματική της πράξης του βιασμού, προκειμένου να καλύψει περιπτώσεις οι οποίες δεν μπορούν να υπαχθούν στη διάταξη του βιασμού, καθώς ελλείπουν τα στοιχεία του εξαναγκασμού (πράξεις σωματικής βίας ή της απειλής). Σε κάθε περίπτωση όμως, ο ποινικός νομοθέτης, παρεμβαίνει με την διάταξη περί κατάχρησης ανίκανου, ώστε να προλάβει και έτερες πράξεις μη εμπεριέχουσες βία ή απειλή, που όμως εμπεριέχουν άλλες, ύπουλες προσβολές οι οποίες ως μέσο τέλεσης έχουν την κατάχρηση του ανίκανου. Τούτο, καθώς ένα βιολογικά ικανό πρόσωπο εμφανίζει αντιστάσεις (σωματικές ή ψυχικές) και γι’ αυτό, η διάταξη του βιασμού τυποποιεί πράξεις βίας ή απειλής οι οποίες κάμπτουν αυτές τις αντιστάσεις. Όμως, ένα πρόσωπο πάσχων διανοητικά – ψυχικά ή σωματικά, είναι πιθανό να μην δύναται βιολογικά να αντισταθεί και έτσι, ο νόμος σπεύδει να προνοήσει για τις περιπτώσεις αυτές κατάχρησης του ανίκανου προσώπου, τυποποιώντας την αξιόποινη πράξη της κατάχρησης ανίκανου προς αντίσταση σε γενετήσια πράξη.
Για τη στοιχειοθέτηση της αντικειμενικής υπόστασης της εν λόγω ποινικά κολάσιμης ενέργειας, απαιτείται η 1. Τέλεση γενετήσιας πράξης, 2. Με κατάχρηση της διανοητικής ή σωματικής αναπηρίας είτε από οποιαδήποτε αιτία ανικανότητας του παθόντος προσώπου να αντιταχθεί. Πρόκειται για έγκλημα κοινό δεδομένου ότι δράστης δύναται να είναι οποιοσδήποτε.
Ως προς την τέλεση γενετήσιας πράξης. Ομοίως, και στην παρούσα περίπτωση, όπως και στην πράξη του βιασμού, απαιτείται η τέλεση γενετήσιας πράξης, μη αρκούντων των γενετήσιων χειρονομιών. Σύμφωνα με το νόμο και τη νομολογία, γενετήσιες πράξεις αποτελούν η συνουσία και οι ίσης βαρύτητας με αυτή πράξεις. Τοιουτοτρόπως και υπό αυτή τη βάση κριθέν κατανοούμε πως οι χειρονομίες γενετήσιου χαρακτήρα, αποτελούν ενέργειες ήσσονος σημασίας σε σχέση με τις πράξεις γενετήσιου χαρακτήρα, όπου ως τέτοιες, είναι η συνουσία και οι ισοβαρείς με αυτή πράξεις. Ως εκ των ανωτέρω, η αξιόποινη πράξη της κατάχρησης ανίκανου προς αντίσταση σε γενετήσια πράξη μόνο με πεπραγμένες γενετήσιες πράξεις (συνουσία και ίσης με αυτή βαρύτητας γενετήσιες πράξεις) μπορεί να καταφαθεί και δεν αρκούν γενετήσιες χειρονομίες.
Κατάχρηση διανοητικής ή σωματικής αναπηρίας ή οποιασδήποτε άλλης ανικανότητας αντίστασης. Ως έχων διανοητική αναπηρία νοείται το πρόσωπο που πάσχει από ψυχική είτε διανοητική διαταραχή εφόσον εξαιτίας αυτής αδυνατεί να διαμορφώσει και να πραγματοποιήσει τη βούληση του και γενικότερα να αντιληφθεί τα πραγματικά δεδομένα (νοητική καθυστέρηση, ψυχική - ψυχολογική πάθηση, παραφροσύνη, τετραπληγία, κ.λπ). Ως σωματική αναπηρία ορίζεται εκείνη η οποία στερεί από το πρόσωπο τη δυνατότητα εξουσίασης του σώματος του, καθιστώντας το θύμα ανίκανο προς αντίσταση. Ενώ τελικώς ως ανίκανο προς αντίσταση νοείται το άτομο, το οποίο βρίσκεται σε κατάσταση τέτοια που να αδυνατεί έστω και παροδικά να αντισταθεί (βλ πχ κατάσταση ύπνωσης, μέθης, επήρεια ουσιών, λιποθυμίας ακόμα δε και πλήρους εξάντλησης λόγω υπερβολικής κόπωσης, φόβου κ.λπ).
Η εν γένει λοιπόν ανικανότητα προς αντίσταση εκδηλώνεται όταν το άτομο από αίτια ψυχικά είτε σωματικά δε δύναται να σχηματίσει, εξωτερικεύσει, ή ενεργοποιήσει επαρκή βούληση αντιστάσεως. Η ανικανότητα προς αντίσταση είναι απαραίτητο να υπάρχει κατά το χρόνο της πράξεως έστω κατά την έναρξη αυτής και δύναται να είναι ακόμη και παροδική (κατάσταση ζάλης, μέθης, σωματικής εξάντλησης, φόβου κ.λπ).
Τα στοιχεία της κατάχρησης:
Η κατάχρηση συντελείται όταν ο δράστης γνωρίζει πως το θύμα τελεί σε κάποιες από τις ανωτέρω περιστάσεις και εξ’αυτού του λόγου συνεπώς ευρίσκεται σε αδυναμία να αναπτύξει ενσυνείδητη βούληση για να τελέσει με τον δράστη ελεύθερη από ελαττώματα βούλησης γενετήσια πράξη. Η κατάσταση στην οποία βρίσκεται το θύμα, μπορεί να προϋπήρχε, είτε να δημιουργήθηκε από τον ίδιο το δράστη, χωρίς να είχε σκοπό ο ίδιος με τη δημιουργία της κατάστασης αυτής να προβεί σε γενετήσια πράξη με το θύμα, διότι εάν σκοπός του ήταν εξαρχής, να περιάγει το θύμα σε κατάσταση αδυναμίας για να τελέσει με αυτό γενετήσια πράξη, τότε θα γινόταν λόγος για βιασμό.
Τέλος, για την κατάφαση του παρόντος ποινικού αδικήματος, θα πρέπει το θύμα, να μην έχει τη δυνατότητα εκδήλωσης έγκυρης βούλησης, εάν αυτό ευρίσκεται σε πνευματική, νευρολογική ή ψυχολογική διαταραχή. Εάν υπάρχει η δυνατότητα έγκυρης και αληθούς βουλήσεως, τότε δεν μπορεί να γίνει λόγος για κατάχρηση ανίκανου σε γενετήσια πράξη, αλλά για μια καθ’ όλα νόμιμη και επιθυμητή αμφίπλευρα γενετήσια πράξη.
Αναφορικά με την υποκειμενική υπόσταση του εγκλήματος, απαιτείται η ύπαρξη δόλου του δράστη ο οποίος να καλύπτει όλα τα ανωτέρω στοιχεία της αντικειμενικής υπόστασης.
Ο δόλος αυτός απαιτείται να περιλαμβάνει τη γνώση του δράστη πως το θύμα είναι παράφρον είτε ανίκανο προς αντίσταση και αφετέρου τη θέληση της καταχρήσεως της κατάστασης αυτής, προκειμένου να ενεργήσει αυτός επί του τελευταίου γενετήσια πράξη.
Γίνεται επομένως αντιληπτό πως η εγκληματική συμπεριφορά εκδηλώνεται αρχικώς με την πράξη της κατάχρησης από το δράστη και αφετέρου δε από την ύπαρξη της γενετήσιας πράξης. Εξ’αυτού του λόγου το έγκλημα χαρακτηρίζεται ως μεικτό είτε ως πολύπρακτο, δεδομένου ότι κάθε μια από τις ανωτέρω μερικότερες πράξεις δύναται να πραγματωθεί με περισσότερους του ενός τρόπους.
Τέλος, σύμφωνα με το άρθρο 340 του Ποινικού Κώδικα, εάν από την παρούσα πράξη της κατάχρησης ανίκανου προς αντίσταση σε γενετήσια πράξη, επέλθει θάνατος του παθόντος, επιβάλλεται ισόβια κάθειρξη.
Η στοιχειοθέτηση του ανωτέρω εγκλήματος επιφέρει ιδιαιτέρως αυστηρές ποινικές κυρώσεις, ενώ παράλληλα ο προσδιορισμός της γενετήσιας πράξης και της έννοιας της κατάχρησης απαιτεί άρτια νομική - επιστημονική κατάρτιση, την οποία μπορεί να έχει ένας έμπειρος ποινικολόγος στην Αθήνα.
Γενικότερα, τα εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας και οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής, αποτελούν ένα ιδιαίτερο κεφάλαιο του ποινικού δικαίου, όπου απαιτείται ιδιαίτερη και εξειδικευμένη γνώση από έναν έμπειρο ποινικολόγο, προκειμένου να γίνει η ορθή και άρτια διαχείριση και εκπροσώπηση των προσώπων που εμπλέκονται σε συναφείς υποθέσεις. Ο εν λόγω τομέας του ποινικού δικαίου, είναι ιδιαίτερα πολύπλοκος, λόγω των λεπτών νομικών εννοιών, οι οποίες όμως έχουν βαρύνουσα σημασία για τον χαρακτηρισμό των αξιόποινων πράξεων ως κακουργημάτων ή πλημμελημάτων. Για το λόγο αυτό, απαιτούνται έμπειροι ποινικολόγοι στις σχετικές ποινικές δίκες.
Το δικηγορικό μας γραφείο, με τη μακροσκελή διαχείριση ποινικών υποθέσεων κακουργηματικής ή πλημμεληματικής φύσεως, με τους έμπειρους και εξειδικευμένους συνεργάτες που το πλαισιώνουν και με επικεφαλής την ποινικολόγο Αναστασία Β. Κερχανατζίδου, υπ Διδάκτωρ Ποινικού Δικαίου, αναλαμβάνει υπεύθυνα και αξιόπιστα συναφείς ποινικές υποθέσεις εγκλημάτων κατά της γενετήσιας ελευθερίας και οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής. Στόχος μας είναι η χάραξη μιας σωστής και άρτιας υπερασπιστικής γραμμής προκειμένου να διασφαλιστεί η διαφύλαξη και πιστή τήρηση των δικαιωμάτων του διωκόμενου προσώπου και η αποφυγή άδικων ή άστοχων αποφάσεων σε βάρος του. Ταυτόχρονα, μεριμνούμε και για τη δικαίωση του παθόντος, δια της σύνταξης μηνύσεως – εγκλήσεως για τελεσθέντα σε βάρος του, παριστάμενοι για την υποστήριξη της κατηγορίας και της ενδεχόμενης μελλοντικής διεκδίκησης σχετικής αποζημίωσης. Για περισσότερες πληροφορίες, μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί μας στα τηλέφωνα 210 5155994, 211 0131115, 6959406687 ή στο email: info@kerchanatzidou-law.gr.
Ο Ποινικός Κώδικας θεμελιώνει επακριβώς την έννοια της κατάχρησης ανίκανου προς αντίσταση σε γενετήσια πράξη στην υπ’ αριθμόν 338 διάταξη αυτού. Προστατευόμενο έννομο αγαθό της εν λόγω διάταξης αποτελεί η γενετήσια ελευθερία, από λανθάνουσες προσβολές που ερείδονται στην αδυναμία του θύματος να αντιδράσει, εμφανίζοντας λόγω ψυχικής νόσου αδυναμία ενσυνείδητης βούλησης στο πεδίο της γενετήσιας ζωής, είτε και λόγω οποιασδήποτε άλλης (σωματικής) ανικανότητας αντίδρασης.
Ειδικότερα, σύμφωνα με το άρθρο 338 του Ποινικού Κώδικα:
Η παρούσα ποινική διάταξη, φέρεται τρόπον τινά ως συμπληρωματική της πράξης του βιασμού, προκειμένου να καλύψει περιπτώσεις οι οποίες δεν μπορούν να υπαχθούν στη διάταξη του βιασμού, καθώς ελλείπουν τα στοιχεία του εξαναγκασμού (πράξεις σωματικής βίας ή της απειλής). Σε κάθε περίπτωση όμως, ο ποινικός νομοθέτης, παρεμβαίνει με την διάταξη περί κατάχρησης ανίκανου, ώστε να προλάβει και έτερες πράξεις μη εμπεριέχουσες βία ή απειλή, που όμως εμπεριέχουν άλλες, ύπουλες προσβολές οι οποίες ως μέσο τέλεσης έχουν την κατάχρηση του ανίκανου. Τούτο, καθώς ένα βιολογικά ικανό πρόσωπο εμφανίζει αντιστάσεις (σωματικές ή ψυχικές) και γι’ αυτό, η διάταξη του βιασμού τυποποιεί πράξεις βίας ή απειλής οι οποίες κάμπτουν αυτές τις αντιστάσεις. Όμως, ένα πρόσωπο πάσχων διανοητικά – ψυχικά ή σωματικά, είναι πιθανό να μην δύναται βιολογικά να αντισταθεί και έτσι, ο νόμος σπεύδει να προνοήσει για τις περιπτώσεις αυτές κατάχρησης του ανίκανου προσώπου, τυποποιώντας την αξιόποινη πράξη της κατάχρησης ανίκανου προς αντίσταση σε γενετήσια πράξη.
Για τη στοιχειοθέτηση της αντικειμενικής υπόστασης της εν λόγω ποινικά κολάσιμης ενέργειας, απαιτείται η 1. Τέλεση γενετήσιας πράξης, 2. Με κατάχρηση της διανοητικής ή σωματικής αναπηρίας είτε από οποιαδήποτε αιτία ανικανότητας του παθόντος προσώπου να αντιταχθεί. Πρόκειται για έγκλημα κοινό δεδομένου ότι δράστης δύναται να είναι οποιοσδήποτε.
Η εν γένει λοιπόν ανικανότητα προς αντίσταση εκδηλώνεται όταν το άτομο από αίτια ψυχικά είτε σωματικά δε δύναται να σχηματίσει, εξωτερικεύσει, ή ενεργοποιήσει επαρκή βούληση αντιστάσεως. Η ανικανότητα προς αντίσταση είναι απαραίτητο να υπάρχει κατά το χρόνο της πράξεως έστω κατά την έναρξη αυτής και δύναται να είναι ακόμη και παροδική (κατάσταση ζάλης, μέθης, σωματικής εξάντλησης, φόβου κ.λπ).
Τα στοιχεία της κατάχρησης:
Η κατάχρηση συντελείται όταν ο δράστης γνωρίζει πως το θύμα τελεί σε κάποιες από τις ανωτέρω περιστάσεις και εξ’αυτού του λόγου συνεπώς ευρίσκεται σε αδυναμία να αναπτύξει ενσυνείδητη βούληση για να τελέσει με τον δράστη ελεύθερη από ελαττώματα βούλησης γενετήσια πράξη. Η κατάσταση στην οποία βρίσκεται το θύμα, μπορεί να προϋπήρχε, είτε να δημιουργήθηκε από τον ίδιο το δράστη, χωρίς να είχε σκοπό ο ίδιος με τη δημιουργία της κατάστασης αυτής να προβεί σε γενετήσια πράξη με το θύμα, διότι εάν σκοπός του ήταν εξαρχής, να περιάγει το θύμα σε κατάσταση αδυναμίας για να τελέσει με αυτό γενετήσια πράξη, τότε θα γινόταν λόγος για βιασμό.
Τέλος, για την κατάφαση του παρόντος ποινικού αδικήματος, θα πρέπει το θύμα, να μην έχει τη δυνατότητα εκδήλωσης έγκυρης βούλησης, εάν αυτό ευρίσκεται σε πνευματική, νευρολογική ή ψυχολογική διαταραχή. Εάν υπάρχει η δυνατότητα έγκυρης και αληθούς βουλήσεως, τότε δεν μπορεί να γίνει λόγος για κατάχρηση ανίκανου σε γενετήσια πράξη, αλλά για μια καθ’ όλα νόμιμη και επιθυμητή αμφίπλευρα γενετήσια πράξη.
Αναφορικά με την υποκειμενική υπόσταση του εγκλήματος, απαιτείται η ύπαρξη δόλου του δράστη ο οποίος να καλύπτει όλα τα ανωτέρω στοιχεία της αντικειμενικής υπόστασης.
Ο δόλος αυτός απαιτείται να περιλαμβάνει τη γνώση του δράστη πως το θύμα είναι παράφρον είτε ανίκανο προς αντίσταση και αφετέρου τη θέληση της καταχρήσεως της κατάστασης αυτής, προκειμένου να ενεργήσει αυτός επί του τελευταίου γενετήσια πράξη.
Γίνεται επομένως αντιληπτό πως η εγκληματική συμπεριφορά εκδηλώνεται αρχικώς με την πράξη της κατάχρησης από το δράστη και αφετέρου δε από την ύπαρξη της γενετήσιας πράξης. Εξ’αυτού του λόγου το έγκλημα χαρακτηρίζεται ως μεικτό είτε ως πολύπρακτο, δεδομένου ότι κάθε μια από τις ανωτέρω μερικότερες πράξεις δύναται να πραγματωθεί με περισσότερους του ενός τρόπους.
Τέλος, σύμφωνα με το άρθρο 340 του Ποινικού Κώδικα, εάν από την παρούσα πράξη της κατάχρησης ανίκανου προς αντίσταση σε γενετήσια πράξη, επέλθει θάνατος του παθόντος, επιβάλλεται ισόβια κάθειρξη.
Η στοιχειοθέτηση του ανωτέρω εγκλήματος επιφέρει ιδιαιτέρως αυστηρές ποινικές κυρώσεις, ενώ παράλληλα ο προσδιορισμός της γενετήσιας πράξης και της έννοιας της κατάχρησης απαιτεί άρτια νομική - επιστημονική κατάρτιση, την οποία μπορεί να έχει ένας έμπειρος ποινικολόγος στην Αθήνα.
Γενικότερα, τα εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας και οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής, αποτελούν ένα ιδιαίτερο κεφάλαιο του ποινικού δικαίου, όπου απαιτείται ιδιαίτερη και εξειδικευμένη γνώση από έναν έμπειρο ποινικολόγο, προκειμένου να γίνει η ορθή και άρτια διαχείριση και εκπροσώπηση των προσώπων που εμπλέκονται σε συναφείς υποθέσεις. Ο εν λόγω τομέας του ποινικού δικαίου, είναι ιδιαίτερα πολύπλοκος, λόγω των λεπτών νομικών εννοιών, οι οποίες όμως έχουν βαρύνουσα σημασία για τον χαρακτηρισμό των αξιόποινων πράξεων ως κακουργημάτων ή πλημμελημάτων. Για το λόγο αυτό, απαιτούνται έμπειροι ποινικολόγοι στις σχετικές ποινικές δίκες.
Το δικηγορικό μας γραφείο, με τη μακροσκελή διαχείριση ποινικών υποθέσεων κακουργηματικής ή πλημμεληματικής φύσεως, με τους έμπειρους και εξειδικευμένους συνεργάτες που το πλαισιώνουν και με επικεφαλής την ποινικολόγο Αναστασία Β. Κερχανατζίδου, υπ Διδάκτωρ Ποινικού Δικαίου, αναλαμβάνει υπεύθυνα και αξιόπιστα συναφείς ποινικές υποθέσεις εγκλημάτων κατά της γενετήσιας ελευθερίας και οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής. Στόχος μας είναι η χάραξη μιας σωστής και άρτιας υπερασπιστικής γραμμής προκειμένου να διασφαλιστεί η διαφύλαξη και πιστή τήρηση των δικαιωμάτων του διωκόμενου προσώπου και η αποφυγή άδικων ή άστοχων αποφάσεων σε βάρος του. Ταυτόχρονα, μεριμνούμε και για τη δικαίωση του παθόντος, δια της σύνταξης μηνύσεως – εγκλήσεως για τελεσθέντα σε βάρος του, παριστάμενοι για την υποστήριξη της κατηγορίας και της ενδεχόμενης μελλοντικής διεκδίκησης σχετικής αποζημίωσης. Για περισσότερες πληροφορίες, μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί μας στα τηλέφωνα 210 5155994, 211 0131115, 6959406687 ή στο email: info@kerchanatzidou-law.gr.