Ο Ποινικός Κώδικας θεμελιώνει επακριβώς την έννοια της κατάχρησης ανίκανου προς αντίσταση σε γενετήσια πράξη στην υπ’ αριθμόν 338 διάταξη αυτού. Προστατευόμενο έννομο αγαθό της εν λόγω διάταξης αποτελεί η γενετήσια ελευθερία, από λανθάνουσες προσβολές που ερείδονται στην αδυναμία του θύματος να αντιδράσει, εμφανίζοντας λόγω ψυχικής νόσου αδυναμία ενσυνείδητης βούλησης στο πεδίο της γενετήσιας ζωής, είτε και λόγω οποιασδήποτε άλλης (σωματικής) ανικανότητας αντίδρασης.