ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ ΓΙΑ ΠΡΟΣΒΟΛΗ ΠΑΤΡΟΤΗΤΑΣ ΤΕΚΝΟΥΗ προσβολή της πατρότητας ενός τέκνου, είναι μια περίπλοκη διαδικασία, η οποία απαιτεί εξειδικευμένες γνώσεις και λεπτούς νομικούς χειρισμούς. Για το λόγο αυτό, απαιτείται να αναζητηθεί ένας δικηγόρος με εμπειρία σε υποθέσεις προσβολής πατρότητας, λόγω των περίπλοκων νομικών διαδικασιών για την επίλυση των σχετικών ζητημάτων.
Ειδικότερα, ο Αστικός Κώδικας, στο πέμπτο μέρος του ρυθμίζει τις οικογενειακές σχέσεις των ανθρώπων, μεταξύ των οποίων και τις σχέσεις μεταξύ γονέων και τέκνων. Στο άρθρο 1465 του Αστικού Κώδικα, εισάγεται ένα τεκμήριο πατρότητας του συζύγου της μητέρας του τέκνου, όταν το τέκνο γεννήθηκε κατά τη διάρκεια του γάμου ή εντός τριακοσίων (300) ημερών από τη λύση ή ακύρωση του γάμου. Στη περίπτωση όπου στο χρόνο αυτό γεννηθεί το τέκνο, τεκμαίρεται ότι έχει πατέρα, τον σύζυγο της μητέρας, όπου και αυτομάτως καταχωρούνται τα στοιχεία αυτά στη ληξιαρχική πράξη γέννησης του.
Ωστόσο, σε ορισμένες περιπτώσεις, το τεκμήριο αυτό, δεν ανταποκρίνεται στη βιολογική πραγματικότητα, όπου ο βιολογικός πατέρας, είναι άλλος από τον τεκμαιρόμενο, με τον οποίο βιολογικό πατέρα, η μητέρα του τέκνου είχε σαρκική συνάφεια κατά τη σύλληψη του τέκνου.
Έτσι για νομικούς, ηθικούς και βιολογικούς λόγους αποκατάστασης της αληθείας, ο νομοθέτης προνόησε επί των σχετικών ζητημάτων, καθορίζοντας τις διαδικασίες προσβολής της πατρότητας ενώπιον των αρμοδίων δικαστηρίων. Λόγω δε, της λεπτότητας των ζητημάτων αυτών και ενόψει της ανάγκης αποφυγής διαιώνισης μιας αβέβαιης και ψυχολογικά βεβαρημένης κατάστασης, ο νομοθέτης έχει καθιερώσει στενές προθεσμίες για την άσκηση των σχετικών με την προσβολή της πατρότητας αγωγών.
Τα νομιμοποιούμενα πρόσωπα να ασκήσουν την αγωγή προσβολής της πατρότητας:
Ο σύζυγος της μητέρας. Στην περίπτωση αυτή, η αγωγή στρέφεται κατά της μητέρας και του τέκνου αυτής.
Οι ανιόντες (οι γονείς) του συζύγου (εάν ο σύζυγος πέθανε χωρίς να έχει χάσει το δικαίωμα προσβολής). Στην περίπτωση αυτή, η αγωγή στρέφεται κατά του τέκνου και της μητέρας αυτού,
Το τέκνο. Στην περίπτωση αυτή, η αγωγή στρέφεται κατά της μητέρας αυτού και του συζύγου της.
Η μητέρα του τέκνου. Στην περίπτωση αυτή, η αγωγή στρέφεται κατά του ίδιου του τέκνου και του συζύγου αυτής.
Ο άνδρας - βιολογικός πατέρας (εραστής) με τον οποία η μητέρα, είχε μόνιμη σχέση με σαρκική συνάφεια κατά τον κρίσιμο χρόνο της σύλληψης. Στην περίπτωση αυτή, η αγωγή στρέφεται κατά του τέκνου και των δύο συζύγων.
Η περίπτωση σύγχυσης ιδιοτήτων ανάγοντος και εναγόμενου στο ίδιο πρόσωπο και η μεσολάβηση ειδικού επιτρόπου:
Το ανήλικο τέκνο, δεν έχει τη δυνατότητα δικαστικής παράστασης, είτε ως εναγόμενο πρόσωπο είτε ως ενάγων. Στις περιπτώσεις όπου υπάρχει ανάγκη δικαστικής διαδικασίας, το ανήλικο τέκνο, εκπροσωπείται πάντοτε από τον νόμιμο εκπρόσωπο του (τον ασκούντα την επιμέλεια του προσώπου του, είτε εκ του νόμου, είτε δυνάμει δικαστικής απόφασης, είτε εν τοις πράγμασι). Εν προκειμένω, την εκπροσώπηση του ανηλίκου, προάγει συνήθως η μητέρα του. Ωστόσο, λόγω του ιδιαίτερου χαρακτήρα της αγωγής προσβολής πατρότητας, ενδέχεται να ταυτιστούν (ανεπίτρεπτα κατά τον εν ισχύ νόμο) οι ιδιότητες ενάγοντος και εναγόμενου, στην περίπτωση όπου η σχετική αγωγή ασκείται από τη διαζευγμένη μητέρα. Στην περίπτωση αυτή, η μητέρα τυγχάνει ενάγουσα και ταυτόχρονα εναγόμενη ως εκπροσωπούσα το ανήλικο τέκνο της κατά του οποίου στρέφεται η αγωγή. Για την επίλυση αυτής της δικονομικής προβληματικής, έχει προβλεφθεί ως λύση, ο διορισμός ειδικού επιτρόπου του ανηλίκου, ο οποίος θα εκπροσωπήσει το ανήλικο στη συγκεκριμένη δίκη (1517, 1592 ΑΚ).
Η προθεσμία άσκησης της αγωγής προσβολής πατρότητας:
Για τον σύζυγο της μητέρας: ένα (1) έτους από τότε που πληροφορήθηκε τον τοκετό και τα περιστατικά από τα οποία προκύπτει ότι η σύλληψη του τέκνου δεν έγινε από αυτόν και, σε κάθε περίπτωση, εντός πέντε (5) ετών από τον τοκετό.
Για τον πατέρα ή την μητέρα του συζύγου: Ένα (1) έτος από τότε που έμαθαν τον θάνατο του υιού τους και τη γέννηση του τέκνου.
Για το τέκνο: Ένα (1) έτος από την ενηλικίωσή του.
Για την μητέρα: Ένα (1) έτος από τον τοκετό ή εάν υπάρχει σοβαρός λόγος για τη μη προσβολή κατά την διάρκεια του γάμου, έξι (6) μήνες από τότε που λύθηκε ή ακυρώθηκε ο γάμος.
Για τον άνδρα που είχε σαρκική συνάφεια με την μητέρα – βιολογικό πατέρα: Δύο (2) έτη από τον τοκετό.
Συνέπειες από την προσβολή της πατρότητας:
Στην περίπτωση που η προσβολή πατρότητας επιτευχθεί δικαστικά, επάγονται τα κατωτέρω:
Αποκοπή συγγενικού δεσμού του τέκνου με τον τεκμαιρόμενο πατέρα αναδρομικά από την ημέρα γέννησης. Η αποκοπή συγγενικού δεσμού αφορά και τους συγγενείς του τεκμαιρόμενο πατέρα.
Στην περίπτωση όπου η αγωγή προσβολής πατρότητας εκκινήθηκε από τον βιολογικό πατέρα και έγινε δεκτή από το δικαστήριο, τότε η δικαστική απόφαση επέχει συγχρόνως θέση δικαστικής αναγνώρισης του τέκνου από τον βιολογικό πατέρα (1472 ΑΚ).
Σε περίπτωση όπου τη σχετική αγωγή ασκήσει οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο, το τέκνο θα χαρακτηριστεί νομικά ως «αγνώστου πατρός» όπου πλέον για να αλλάξει αυτή η κατάσταση, απαιτείται η εκούσια αναγνώριση του τέκνου από τον βιολογικό πατέρα τέκνου (1475, 1476 ΑΚ).
Η πρόοδος της ιατρικής επιστήμης συμβάλει άμεσα στην επίλυση και τη διεκπεραίωση τέτοιων ζητημάτων, αποκαθιστώντας άμεσα τη βιολογική αλήθεια, με την απλούστερη πλέον εξέταση DNA. Άλλωστε, στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων, στις σχετικές δίκες, εκδίδεται προδικαστική απόφαση, με την οποία το δικαστήριο διατάσσει τη διενέργεια ιατρικής πραγματογνωμοσύνης, ώστε να διαπιστωθεί αν υφίσταται συγγένεια του τέκνου με τον πατέρα του.
Θα πρέπει δε να σημειωθεί, πως συμφώνως προς το άρθρο 607 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, εάν κάποιο από τα ενδιαφερόμενα μέρη αρνηθεί να υποβληθεί σε ιατρικές εξετάσεις τις οποίες διέταξε το Δικαστήριο χωρίς δικαιολογημένη αιτία, τότε οι ισχυρισμοί του αντιδίκου λογίζονται αποδεδειγμένοι.
Συνέπειες της αναγνώρισης του τέκνου, όταν την αγωγή ασκεί ο βιολογικός πατέρας ή όταν έπεται της έκδοσης προσβολής πατρότητας η εκούσια αναγνώριση:
Από τη στιγμή της αναγνώρισης του τέκνου, αυτό αποκτά τη νομική θέση τέκνου γεννημένου εντός γάμους. Αυτομάτως, γεννάται ο συγγενικός δεσμός του τέκνου με τον βιολογικό του πατέρα και τους συγγενείς αυτού.
Δεδομένης πλέον της πατρότητας, γεννώνται συναφώς μια σειρά δικαιωμάτων και υποχρεώσεων του πατέρα αλλά και δικαιωμάτων του τέκνου. Ειδικότερα, ο πατέρας αποκτά πλέον δικαιώματα γονικής μέριμνας και επιμέλειας του τέκνου, ενώ σε περίπτωση όπου αυτή αποδοθεί στη μητέρα, ο πατέρας διατηρεί δικαίωμα επικοινωνίας με το τέκνο του.
Υποχρεούται δε ο πατέρας και εξ αντιδιαστολής, δικαιούται το τέκνο διατροφής από τον βιολογικό του πατέρα. Συναφώς, το τέκνο, αποκτά εξ αδιαθέτου κληρονομικό δικαίωμα στην περιουσία του πατέρα αλλά και των συγγενών αυτού, όπως και δικαίωμα νόμιμης μοίρας, προσβάλλοντας έτσι τυχόν περιουσιακές διαθέσεις με τρίτα πρόσωπα χωρίς να υπολογιστεί το δικαίωμα του τέκνου ως νόμιμου μεριδούχου στην περιουσία του πατέρα και των γονέων του πατέρα του, στην περιουσία τους, είτε όσο ήταν στη ζωή, είτε και μετά το θάνατο τους.
Οι εξειδικευμένοι στο οικογενειακό δίκαιο συνεργάτες του γραφείου μας, αναλαμβάνουν με επαγγελματισμό και ακεραιότητα υποθέσεις αναγνώρισης – προσβολής της πατρότητας ή της μητρότητας τέκνων, περιουσιακών αξιώσεων μεταξύ των συζύγων, θέση προσώπων σε δικαστική συμπαράσταση, υιοθεσίες κ.λπ., με απόλυτη εχεμύθεια και σεβασμό στη λεπτότητα των συναφών υποθέσεων. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τη διαδικασία της δικαστικής προσβολής πατρότητας του τέκνου, μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί μας στα τηλέφωνα 210 5155994, 211 0131115, 6959406687 ή στο email: info@kerchanatzidou-law.gr.
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ ΓΙΑ ΠΡΟΣΒΟΛΗ ΠΑΤΡΟΤΗΤΑΣ ΤΕΚΝΟΥΗ προσβολή της πατρότητας ενός τέκνου, είναι μια περίπλοκη διαδικασία, η οποία απαιτεί εξειδικευμένες γνώσεις και λεπτούς νομικούς χειρισμούς. Για το λόγο αυτό, απαιτείται να αναζητηθεί ένας δικηγόρος με εμπειρία σε υποθέσεις προσβολής πατρότητας, λόγω των περίπλοκων νομικών διαδικασιών για την επίλυση των σχετικών ζητημάτων.
Ειδικότερα, ο Αστικός Κώδικας, στο πέμπτο μέρος του ρυθμίζει τις οικογενειακές σχέσεις των ανθρώπων, μεταξύ των οποίων και τις σχέσεις μεταξύ γονέων και τέκνων. Στο άρθρο 1465 του Αστικού Κώδικα, εισάγεται ένα τεκμήριο πατρότητας του συζύγου της μητέρας του τέκνου, όταν το τέκνο γεννήθηκε κατά τη διάρκεια του γάμου ή εντός τριακοσίων (300) ημερών από τη λύση ή ακύρωση του γάμου. Στη περίπτωση όπου στο χρόνο αυτό γεννηθεί το τέκνο, τεκμαίρεται ότι έχει πατέρα, τον σύζυγο της μητέρας, όπου και αυτομάτως καταχωρούνται τα στοιχεία αυτά στη ληξιαρχική πράξη γέννησης του.
Ωστόσο, σε ορισμένες περιπτώσεις, το τεκμήριο αυτό, δεν ανταποκρίνεται στη βιολογική πραγματικότητα, όπου ο βιολογικός πατέρας, είναι άλλος από τον τεκμαιρόμενο, με τον οποίο βιολογικό πατέρα, η μητέρα του τέκνου είχε σαρκική συνάφεια κατά τη σύλληψη του τέκνου.
Έτσι για νομικούς, ηθικούς και βιολογικούς λόγους αποκατάστασης της αληθείας, ο νομοθέτης προνόησε επί των σχετικών ζητημάτων, καθορίζοντας τις διαδικασίες προσβολής της πατρότητας ενώπιον των αρμοδίων δικαστηρίων. Λόγω δε, της λεπτότητας των ζητημάτων αυτών και ενόψει της ανάγκης αποφυγής διαιώνισης μιας αβέβαιης και ψυχολογικά βεβαρημένης κατάστασης, ο νομοθέτης έχει καθιερώσει στενές προθεσμίες για την άσκηση των σχετικών με την προσβολή της πατρότητας αγωγών.
Τα νομιμοποιούμενα πρόσωπα να ασκήσουν την αγωγή προσβολής της πατρότητας:
Η περίπτωση σύγχυσης ιδιοτήτων ανάγοντος και εναγόμενου στο ίδιο πρόσωπο και η μεσολάβηση ειδικού επιτρόπου:
Το ανήλικο τέκνο, δεν έχει τη δυνατότητα δικαστικής παράστασης, είτε ως εναγόμενο πρόσωπο είτε ως ενάγων. Στις περιπτώσεις όπου υπάρχει ανάγκη δικαστικής διαδικασίας, το ανήλικο τέκνο, εκπροσωπείται πάντοτε από τον νόμιμο εκπρόσωπο του (τον ασκούντα την επιμέλεια του προσώπου του, είτε εκ του νόμου, είτε δυνάμει δικαστικής απόφασης, είτε εν τοις πράγμασι). Εν προκειμένω, την εκπροσώπηση του ανηλίκου, προάγει συνήθως η μητέρα του. Ωστόσο, λόγω του ιδιαίτερου χαρακτήρα της αγωγής προσβολής πατρότητας, ενδέχεται να ταυτιστούν (ανεπίτρεπτα κατά τον εν ισχύ νόμο) οι ιδιότητες ενάγοντος και εναγόμενου, στην περίπτωση όπου η σχετική αγωγή ασκείται από τη διαζευγμένη μητέρα. Στην περίπτωση αυτή, η μητέρα τυγχάνει ενάγουσα και ταυτόχρονα εναγόμενη ως εκπροσωπούσα το ανήλικο τέκνο της κατά του οποίου στρέφεται η αγωγή. Για την επίλυση αυτής της δικονομικής προβληματικής, έχει προβλεφθεί ως λύση, ο διορισμός ειδικού επιτρόπου του ανηλίκου, ο οποίος θα εκπροσωπήσει το ανήλικο στη συγκεκριμένη δίκη (1517, 1592 ΑΚ).
Η προθεσμία άσκησης της αγωγής προσβολής πατρότητας:
Συνέπειες από την προσβολή της πατρότητας:
Στην περίπτωση που η προσβολή πατρότητας επιτευχθεί δικαστικά, επάγονται τα κατωτέρω:
Αποκοπή συγγενικού δεσμού του τέκνου με τον τεκμαιρόμενο πατέρα αναδρομικά από την ημέρα γέννησης. Η αποκοπή συγγενικού δεσμού αφορά και τους συγγενείς του τεκμαιρόμενο πατέρα.
Στην περίπτωση όπου η αγωγή προσβολής πατρότητας εκκινήθηκε από τον βιολογικό πατέρα και έγινε δεκτή από το δικαστήριο, τότε η δικαστική απόφαση επέχει συγχρόνως θέση δικαστικής αναγνώρισης του τέκνου από τον βιολογικό πατέρα (1472 ΑΚ).
Σε περίπτωση όπου τη σχετική αγωγή ασκήσει οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο, το τέκνο θα χαρακτηριστεί νομικά ως «αγνώστου πατρός» όπου πλέον για να αλλάξει αυτή η κατάσταση, απαιτείται η εκούσια αναγνώριση του τέκνου από τον βιολογικό πατέρα τέκνου (1475, 1476 ΑΚ).
Η πρόοδος της ιατρικής επιστήμης συμβάλει άμεσα στην επίλυση και τη διεκπεραίωση τέτοιων ζητημάτων, αποκαθιστώντας άμεσα τη βιολογική αλήθεια, με την απλούστερη πλέον εξέταση DNA. Άλλωστε, στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων, στις σχετικές δίκες, εκδίδεται προδικαστική απόφαση, με την οποία το δικαστήριο διατάσσει τη διενέργεια ιατρικής πραγματογνωμοσύνης, ώστε να διαπιστωθεί αν υφίσταται συγγένεια του τέκνου με τον πατέρα του.
Θα πρέπει δε να σημειωθεί, πως συμφώνως προς το άρθρο 607 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, εάν κάποιο από τα ενδιαφερόμενα μέρη αρνηθεί να υποβληθεί σε ιατρικές εξετάσεις τις οποίες διέταξε το Δικαστήριο χωρίς δικαιολογημένη αιτία, τότε οι ισχυρισμοί του αντιδίκου λογίζονται αποδεδειγμένοι.
Συνέπειες της αναγνώρισης του τέκνου, όταν την αγωγή ασκεί ο βιολογικός πατέρας ή όταν έπεται της έκδοσης προσβολής πατρότητας η εκούσια αναγνώριση:
Από τη στιγμή της αναγνώρισης του τέκνου, αυτό αποκτά τη νομική θέση τέκνου γεννημένου εντός γάμους. Αυτομάτως, γεννάται ο συγγενικός δεσμός του τέκνου με τον βιολογικό του πατέρα και τους συγγενείς αυτού.
Δεδομένης πλέον της πατρότητας, γεννώνται συναφώς μια σειρά δικαιωμάτων και υποχρεώσεων του πατέρα αλλά και δικαιωμάτων του τέκνου. Ειδικότερα, ο πατέρας αποκτά πλέον δικαιώματα γονικής μέριμνας και επιμέλειας του τέκνου, ενώ σε περίπτωση όπου αυτή αποδοθεί στη μητέρα, ο πατέρας διατηρεί δικαίωμα επικοινωνίας με το τέκνο του.
Υποχρεούται δε ο πατέρας και εξ αντιδιαστολής, δικαιούται το τέκνο διατροφής από τον βιολογικό του πατέρα. Συναφώς, το τέκνο, αποκτά εξ αδιαθέτου κληρονομικό δικαίωμα στην περιουσία του πατέρα αλλά και των συγγενών αυτού, όπως και δικαίωμα νόμιμης μοίρας, προσβάλλοντας έτσι τυχόν περιουσιακές διαθέσεις με τρίτα πρόσωπα χωρίς να υπολογιστεί το δικαίωμα του τέκνου ως νόμιμου μεριδούχου στην περιουσία του πατέρα και των γονέων του πατέρα του, στην περιουσία τους, είτε όσο ήταν στη ζωή, είτε και μετά το θάνατο τους.
Οι εξειδικευμένοι στο οικογενειακό δίκαιο συνεργάτες του γραφείου μας, αναλαμβάνουν με επαγγελματισμό και ακεραιότητα υποθέσεις αναγνώρισης – προσβολής της πατρότητας ή της μητρότητας τέκνων, περιουσιακών αξιώσεων μεταξύ των συζύγων, θέση προσώπων σε δικαστική συμπαράσταση, υιοθεσίες κ.λπ., με απόλυτη εχεμύθεια και σεβασμό στη λεπτότητα των συναφών υποθέσεων. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τη διαδικασία της δικαστικής προσβολής πατρότητας του τέκνου, μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί μας στα τηλέφωνα 210 5155994, 211 0131115, 6959406687 ή στο email: info@kerchanatzidou-law.gr.